Bankenunie

Poging om te dodelijke omhelzing tussen zwakke banken en overheden te doorbreken. De EU-lidstaten staken bij elkaar een duizelingwekkende 671 miljard euro aan kapitaal en 1.288 miljard euro aan garanties in banken die dreigden om te vallen tijdens de financiële crisis. Die rekening was dusdanig hoog dat markten vervolgens het vertrouwen verloren in de overheidsfinanciën van verschillende eurolanden.

Om te voorkomen dat een zwakke bank een heel land meesleept in zijn val, besloten de Europese regeringsleiders in 2012 tot oprichting van een bankenunie. Die zou belastingbetalers moeten beschermen door scherp Europees toezicht, de mogelijkheid om zwakke banken te kunnen afwikkelen zonder publiek geld, en een Europees depositogarantiestelsel.

De kloof tussen theorie en werkelijkheid is echter nog groot, zo bleek toen Italië in de zomer van 2017 toch weer miljarden aan belastinggeld stak in drie failliete banken. Om de samenleving echt te beschermen tegen riskante capriolen van bankiers zou de Europese Unie onmogelijk moeten maken dat financiële instellingen ‘too big to fail’ zijn.